Net afgestudeerd van La Cambre en nu al getipt als beloftevol talent in de textielsector. Met de natuur als grootste inspiratiebron, maakt ze prachtige collages die ze verwerkt tot prints, kussens en sjaals. Haar uitgesproken frisse en kleurrijke signatuurstijl laat niemand onberoerd. Fanny werkt niet alleen voor zichzelf, maar ook voor andere decorateurs en modeontwerpers. Hoog tijd voor een gesprekje en een tour doorheen haar woning in Brussel, die ook dienst doet als studio.
Je woont hier mooi. Hoe lang zit je hier al?
Fanny: Ik woon hier nu een jaar, samen met mijn vriend, die kunstenaar is. Hiervoor woonden we een straat verder. We houden echt van de buurt. Het is hier leuk wonen. Pluspunt is het kleine terras achteraan dat uitzicht biedt op bomen en omliggende tuintjes. Er zitten hier ook veel vogels, die we regelmatig voederen. Het is fijn ze te horen zingen.
Je hebt veel plantjes in huis en in je werk zien we veel bloemen. Vanwaar die fascinatie voor de natuur?
Fanny: Ik weet niet waarom ik zo van bloemen houd. Ik denk dat ik aangetrokken word tot de kleuren en de vrouwelijke energie van bloemen. Ik vind ook hun tegenstrijdigheid inspirerend. Langs de ene kant zijn ze heel fragiel, maar langs de andere kant zijn ze dan weer heel sterk met hun felle kleuren. Zowel in mijn werk als in mijn huis speel ik graag met kleur.
Wat is het verhaal achter de bloemenprints op je kussens?
Fanny: Het is een print die ik een tijd geleden maakte voor een schoolopdracht. We brachten een bezoek aan het Van Buuren museum. Helaas mocht ik binnen geen foto’s maken, dus maakte ik er langs buiten. Het museum wordt omringd door een prachtige tuin. Het interieur vormt een reflectie van die tuin en steekt vol florale motieven, zoals tapijten met bloemenmotieven en foto’s van bloemen. De print die ik van de foto maakte, verwijst naar een herinnering. Het is alsof je je ogen sluit en al de kleuren en bloemen terug voor je ziet.
Je ontwerpt ook prints voor anderen. Hoe begin je aan een opdracht?
Fanny: Met de klant verzamel ik eerst wat foto’s of tekeningen bij elkaar, of maak ik een collage. Daarna begin ik met de hand te tekenen. Die tekeningen scan ik in en bewerk ik in Photoshop. De kleuren kan ik dan zo vaak veranderen als ik wil. Dat gaat heel snel. Ik maak altijd verschillende tekeningen zodat ik kan kiezen dewelke het best samengaan in een print.
Voor wie ontwerp je zoal?
Fanny: Voornamelijk voor modeontwerpers en decorateurs. Momenteel maak ik prints voor Emmanuelle Lebas, die schoenen en handtassen creëert. Ik tekende ook een print voor de laatste collectie van modeontwerpster Alice Knackfuss. Nu ben ik een patroon aan het maken voor haar volgende collectie. Ze zijn vriendinnen van me, dus het is fijn samenwerken. Prints maken voor anderen neemt wel meer tijd in beslag. Je moet samenzitten, emails versturen, brainstormen…
Onder je eigen naam ontwerp je vooral kussens. Is interieur een richting waar je in verder wil?
Fanny: Absoluut. Ik zou graag mijn eigen winkel hebben. Dat is mijn ultieme droom. Ik werk graag voor anderen, maar ik vind het ook fijn om mijn eigen ding te doen. In de winkel zou ik verschillende dingen verkopen, zodat mensen mijn universum kunnen leren kennen. Ik ben graag met interieur bezig. Vorig jaar maakte ik ook verschillende bloemenprints voor Amelie de Borchgrave een decoratrice uit Brussel. Het was echt fijn om met haar samen te werken. We zaten op dezelfde lijn, hadden dezelfde ideeën. Het klikte.
Hoe lang duurt het om een product af te werken?
Fanny: Dat hangt af van de complexiteit van de print. De kussens namen twee weken tijd in beslag om te maken. De research en het uiteindelijke ontwerp van de print duurde een jaar. Het was leuk om terug in te zoomen op een van mijn oude prints. Mijn moeder gaf me oude plantenmagazines, waar ik een aantal tekeningen van gebruikte die erbij pasten. Het ziet er wat vintage uit.
Je liet zelfs een bloem op je arm tatoeëren.
Fanny: Ja, dat klopt. De tattoo is net nieuw. Het is een tekening van de Amerikaanse kunstenaar Ellsworth Kelly. In een plantenboek kwam ik Ellsworth’s bloementekeningen tegen. Ze zijn heel mooi, heel minimalistisch en anders dan zijn hard-edge werk. Ik nam twee van zijn bloementekeningen en vermengde ze in Photoshop. Ik denk dat de ene bloem een magnolia is, de ander ken ik niet. Achteraf gezien was het misschien niet zo’n goed idee om een grote tattoo op mijn arm te zetten. Als ik aan het werk ben, kijk ik er steeds naar.
Meer info over Fanny en haar werk: http://fannyvanmansart.com/
