Je hebt vast het beste voor met je kamerplant en je vertroetelt ‘m zo vaak je kan. Maar soms gaat het mis en staat hij er een beetje pips bij. Tijd om de plantendokter in jezelf aan te spreken. Een lijstje van vaak voorkomende ‘aandoeningen’ en de gepaste remedies, helpt je op weg.

Symptoom: je plant laat zijn bladeren echt slap hangen

Diagnose: je gaf ‘m te veel of net te weinig water.

Remedie: voel met je vinger aan de potgrond. Voelt die nat aan, sla dan eens een of meerdere gietbeurten over, tot de grond weer droog is. Een kletsnatte potgrond vraagt drastischer maatregelen: verpot je plant naar een pot met verse, droge potgrond. En voor daarna: giet ‘m eens wat minder vaak. Kamerplanten gaan vaker dood van verdrinking dan van verdroging.

Voelt de potgrond droog aan, ook enkele centimeters diep, geef de plant dan meteen water. En voor daarna:  geef ‘m gerust wat vaker water. Wil je het wel eens vergeten? Installeer een reminder op je smartphone of zet een mooie druppelaar in de potgrond.

Symptoom: de bladeren verdrogen en vallen af

Diagnose: duidelijk het gevolg van te weinig water.

Remedie: zet je plant zo snel mogelijk en mét de binnenpot in een emmer water. Laat ‘m zo enkele uurtjes staan. Haal ‘m uit de emmer, laat ‘m goed uitlekken en zet ‘m weer op zijn vertrouwde plek. En voor daarna: geef ‘m eens wat vaker iets te drinken.

Symptoom: de bladeren vallen af (ook als ze niet eerst uitdrogen)

Het kan ook zijn dat ze heel flets worden van kleur. Bonte of gekleurde bladeren worden effen groen.

Diagnose: je plant krijgt te weinig licht.

Remedie: dat is snel opgelost: verplaats ‘m meteen naar een lichtere plek. Volle zon is dan ook weer niet nodig.

Symptoom: de bladeren krijgen gele of bruine randjes

Diagnose: je plant vindt de omgevingslucht veel te droog. Deze ‘ziekte’ slaat vaak in de wintermaanden toe, als de centrale verwarming de luchtvochtigheid binnenshuis flink naar beneden haalt.

Remedie: probeer de luchtvochtigheid te verhogen (dat is trouwens voor je eigen gezondheid ook beter). Hang of zet bakjes met water aan of op de radiatoren. Giet wat water in de sierpot van je plant, en zet er dan een omgekeerd schoteltje in. Zet je plant op het schoteltje, maar let erop dat hij niet in het water staat. Het water zal geleidelijk aan verdampen, en je plant zal in die vochtiger omgeving helemaal opfleuren. En voor daarna: besproei je plant geregeld met de plantenspuit.

Symptoom: de bladeren worden bruin-geel en er zijn miniscule gaatjes in te zien

Diagnose: je plant heeft last van een overdosis licht.

Remedie: ook dat is snel opgelost. Verplaats je plant naar een andere plek, die iets donkerder is, of trek ‘m een eindje verder weg van het raam.

Symptoom: zowel bladeren als stengels worden slap en verliezen elke veerkracht

Diagnose: waarschijnlijk heeft de plant af te reken met wortelrot.

Remedie: wortelrot wordt meestal veroorzaakt doordat overtollig water niet weg kan en in de pot blijft staan; de plant staat daardoor voortdurend met zijn voeten in het water. Haal de plant uit de pot. Zijn de wortels roodbruin verkleurd en voelen ze zacht aan? Dan zijn ze inderdaad rot. Verwijder de rotte wortels, verpot de plant en ‘cross your fingers’: hopelijk was het niet te laat. En voor daarna: controleer ongeveer een uurtje na het gieten of er nog water in de pot staat. Is dat het geval, giet het dan weg.

Symptoom: er ligt een witte, bloemachtige laag op de bladeren en de stengels of het blad vertoont witte vlekken

Diagnose: naar alle waarschijnlijkheid heb je hier te maken met meeldauw.

Remedie:  meeldauw is vaak het gevolg van te veel water en onvoldoende verluchting. Zet je plant dus eerst op een andere plaats (bij voorkeur ver van je andere planten), geef ‘m tijdelijk wat minder water en knip aangetaste delen weg. Besproei ‘m dan met een milieuvriendelijk schimmelwerend middel. Volg daarbij nauwgezet de gebruiksaanwijzing en respecteer de dosering.

Symptoom: er zitten witte, wollige bolletjes op de bladeren. De bladeren worden geel of bruin en sterven af

Diagnose: duidelijk een geval van aantasting door wolluis. Deze beestjes bijten zich een weg door het blad, naar de ‘aders’ van de plant. Daar gaan ze rustig door met het verorberen van de voedselvoorraad van de plant.

Wolluis scheidt ook honingdauw af, een plakkerig goedje waarin zich schimmels kunnen vormen, die ook schadelijk zijn voor de plant.

Remedie: snel ingrijpen is de boodschap. Probeer de luis weg te spuiten met water en controleer goed of je alle beestjes hebt weggehaald.  Onderwerp je plant na enkele dagen opnieuw aan een grondig onderzoek, om te zien of er geen nieuwe eitjes zijn uitgekomen. Of stip de wolluis aan met een in alcohol gedrenkt wattenstaafje.  Herhaal dat elke dag tot je plant weer ‘beestjesvrij’ is. En voor daarna: wolluis wordt vaak meegevoerd door tocht. Zet je plant dus op een tochtvrije plek.

Houd deze blog in het oog voor ons volgend artikel over de do’s en don’t s van plantenverzorging.